Αυτοκτονία ενοίκου Μονάδας Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης του ΨΝΑ. Θα μπορούσε να έχει προληφθεί;
Με αφορμή είδηση σχετικά με την αυτοκτονία 55χρονου ενοίκου Ξενώνα που λειτουργεί από το ΨΝΑ, οφείλουμε, δεδομένης της εξειδίκευσης του Κέντρου Ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, να επισημάνουμε τα παρακάτω.
Ένα περιστατικό αυτοκτονίας, ιδίως ενοίκου προστατευμένης δομής, Μονάδας Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης, δεν μπορεί να παραμένει αδιερεύνητο. Είναι κρίσιμη η ανάδειξη εκείνων των μέτρων και διαδικασιών που θα μπορούσαν να έχουν λειτουργήσει άμεσα προληπτικά και αποτρεπτικά στη συγκεκριμένη αυτοκτονία.
Όπως είναι γνωστό, τουλάχιστον το 90% των ατόμων που αυτοκτονούν πάσχουν από κάποια ψυχική διαταραχή. Ο συγκεκριμένος αυτόχειρας θεωρητικά βρισκόταν σε ένα καθεστώς διασφάλισης της ιατρικής του παρακολούθησης, ενώ, επιπρόσθετα, σύμφωνα με πληροφορίες, κρίθηκε ικανός να εξέλθει της προστατευμένης Μονάδας όπου διαβιούσε, παίρνοντας άδεια από τα αρμόδια πρόσωπα.
Δυστυχώς, σε σχετικά δημοσιεύματα, αντί να αναδεικνύεται η ευθύνη των επαγγελματιών υγείας, σε όποιο μέτρο αυτή υπάρχει, για το γεγονός, γίνονται αποπροσανατολιστικές, επιστημονικά τουλάχιστον, αναφορές σχετικά με ευθύνες αποκλειστικά της πολιτικής και διοικητικής ηγεσίας για την αυτοκτονία, αφού, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, αν κάποιος δεν αμείβεται ικανοποιητικά, μπορεί να αφήνει τους ασθενείς να αυτοκτονούν!
Όπως έχουμε πολλαπλά τονίσει, το 95% των αυτοκτονιών θα μπορούσαν να έχουν προληφθεί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η διενέργεια μίας ψυχολογικής αυτοψίας μπορεί να αναδείξει εκείνα τα μέτρα πρόληψης που θα μπορέσουν να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες να συμβεί ξανά κάτι αντίστοιχο. Παράλληλα, η εφαρμογή μίας τέτοιας διαδικασίας θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση των συναισθηματικών και επαγγελματικών επιπτώσεων στους/στις εργαζόμενους/-ες της Μονάδας, παρέμβαση η οποία θα έχει πολλαπλά οφέλη.