ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΣΕ ΜΟΝΑΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Σήμερα το πρωί δημοσιεύτηκε ακόμη μία ενδονοσοκομειακή αυτοκτονία εντός μεγάλου νοσοκομείου της περιφέρειας. Πρόκειται για έναν άντρα τρίτης ηλικίας ο οποίος έβαλε τέλος στην ζωή του πέφτοντας από τον 3ο όροφο της μονάδας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Αυτοκτονιών του Κέντρου Πρόληψης Αυτοκτονίας της ΚΛΙΜΑΚΑ από το 2012 έως και σήμερα έχουν λάβει χώρα πάνω από 100 αυτοκτονίες σε μονάδες υγείας της Ελλάδος ενώ δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία για τον αριθμό των αποπειρών που πραγματοποιούνται εντός των νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Η πλειοψηφία των αυτοχείρων ήταν άντρες, ηλικίας από 50 έως 65 ετών και νοσηλευόταν εντός ψυχιατρικών όσο και γενικών τμημάτων νοσοκομείων. Τα υψηλότερα ποσοστά θανάτων συγκεντρώθηκαν σε μονάδες υγείας της Αττικής και της Κρήτης. Από τον συνολικό αριθμό των ατόμων, η συντριπτική πλειοψηφία αυτοκτόνησε πέφτοντας από ύψος.
Χωρίς, ακόμη, να είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε περισσότερες λεπτομέρειες για το συγκεκριμένο συμβάν, τόσο με βάση τα στοιχεία που έχουμε στην διάθεση μας τόσο από την διεξαγωγή ψυχολογικών αυτοψιών σε επιζώντες αυτοκτονίας που έχουν απευθυνθεί σε εμάς τα χρόνια λειτουργίας του Κέντρου όσο και από καλούντες της 24ωρης Γραμμής Παρέμβασης για την Αυτοκτονία – 1018 μπορούμε να υποθέσουμε ότι δεν τηρήθηκαν βασικές κατευθυντήριες γραμμές πρόληψης της αυτοκτονίας οι οποίες υιοθετούνται από ετών από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
Η αυτοκτονία εντός μονάδων υγείας και νοσηλευτικών ιδρυμάτων αποτελεί ζήτημα μείζονος σημασίας για το σύστημα πρωτοβάθμιας υγείας και των ευρύτερων συντελεστών του. Δεδομένου του γεγονότος ότι η αυτοκτονικότητα αποτελεί μία από τις κυριότερες καταστάσεις επείγουσας ψυχιατρικής που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι επαγγελματίες υγείας, η πρόληψη τέτοιων ζητημάτων οφείλει να είναι κύριο μέλημα των μονάδων υγείας και των νοσηλευτικών ιδρυμάτων.
Η διαρκής αξιολόγηση του κινδύνου αυτοκτονίας νοσηλευόμενων ασθενών καθώς και η δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος νοσηλείας περιορίζοντας την πρόσβαση σε θανατηφόρα μέσα με παρεμβάσεις όπως η τοποθέτηση των ασθενών σε δωμάτια του ισόγειου χώρου, η απαγόρευση πρόσβασης σε δυνητικά επικίνδυνες τοποθεσίες και σημεία πτώσεων, η αφαίρεση ενδεχόμενων μέσων για αυτοτραυματισμό κ.α. καθώς και η αυξημένη παρακολούθηση του από το νοσηλευτικό προσωπικό σε περιόδους υψηλού κινδύνου αποτελούν βέλτιστες πρακτικές πρόληψης της αυτοκτονίας και οφείλουν να αποτελούν κομμάτια μίας ολοκληρωμένης φροντίδας προς τους αυτοκαταστροφικούς ασθενείς.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, η εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας στην έγκαιρη αναγνώριση των αυτοκαταστροφικών ασθενών, μία από τις κύριες στρατηγικές παρέμβασης που συστήνονται από τον Π.Ο.Υ. στο πεδίο πρόληψης της αυτοκτονίας, καθίσταται απαραίτητη ιδιαίτερα για εκείνους που εργάζονται στην υγειονομική περίθαλψη. Η εφαρμογή των αναφερόμενων διαδικασιών μπορούν, ανάλογα, να λειτουργήσουν προστατευτικά όχι μόνο για τον ίδιο τον ασθενή αλλά και για το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό που εκτίθενται στην αυτοκτονία θωρακίζοντάς τα άτομα τόσο σε σχέση με την διαχείριση των αυτοκαταστροφικών ατόμων αλλά και προφυλάσσοντας την επιβάρυνσή της ψυχικής τους υγείας από την διαρκή έκθεση σε αντίστοιχα περιστατικά. Επιπλέον, δεδομένου του γεγονότος ότι η πλειοψηφία των αυτοχείρων ήταν άνθρωποι μέσης και τρίτης ηλικίας όπου είναι πιθανό να προσέρχονται στις μονάδες υγείας με αίτημα που δεν αφορά την παρουσία αυτοκτονικού ιδεασμού η ένταξη της αξιολόγησης του αυτοκτονικού κινδύνου από κάποιον επαγγελματία ψυχικής υγείας στο στάδιο της γενικής αξιολόγησης της κατάστασης της υγείας τους, ανεξαρτήτως του αρχικού αιτήματος του ασθενούς μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά στην αποτροπή αμελειών που κοστίζουν βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα ανθρώπινες ζωές.
Κλείνοντας, σε τέτοιου είδους περιστατικά, η πραγματοποίηση της ψυχολογικής αυτοψίας, ενός κλινικού και ερευνητικού εργαλείου ανάλυσης αυτοκτονιών με αναδρομικό χαρακτήρα η οποία εφαρμόζεται από ετών στο Κέντρο Ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας της ΚΛΙΜΑΚΑ μπορεί να αναδείξει εκείνα τα μέτρα πρόληψης που θα μπορέσουν να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες να συμβεί ξανά κάτι αντίστοιχο ενώ παράλληλα μια τέτοια διαδικασία φαίνεται ότι λειτουργεί υποστηρικτικά στους/στις εμπλεκόμενους επαγγελματίες, οι οποίοι/ες βιώνουν το φορτίο μίας αυτοκτονίας.
——————————————————————————
Κατσαδώρος Κυριάκος, Ψυχίατρος και Επιστημονικός Διευθυντής της ΚΛΙΜΑΚΑ
Ζαφειροπούλου Δήμητρα – Ψυχολόγος, Κέντρο Ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, ΚΛΙΜΑΚΑ
Πλουμή Βασιλική – Στατιστικολόγος, Κέντρο Ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, ΚΛΙΜΑΚΑ
Κέντρο Ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας
Παρατηρητήριο Αυτοκτονιών, ΚΛΙΜΑΚΑ
Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία 1018
Ευμολπιδών 30-32, Κεραμεικός
Τηλ. 210-3417160-3
help@suicide-help.gr