Αυτοκτονίες και Δημογραφικά Προβλήματα
Σε πρόσφατο συνέδριο με θέμα το δημογραφικό της Ελλάδος έγινε αναφορά στην υπογεννητικότητα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, με τα τελευταία δεδομένα από την ΕΛ.ΣΤΑΤ. για το 2022 να υποδεικνύουν αυξημένο κίνδυνο μείωσης του πληθυσμού τα επόμενα χρόνια ενώ παράλληλα επισημάνθηκε η επικρατούσα γήρανση του υφιστάμενου.
Στην ανάλυση που ακολούθησε αναφορικά με τα αίτια του ζητήματος διαπιστώσαμε πως δεν υπήρχε καμία αναφορά στο ζήτημα των αυτοκτονιών το οποίο αποτελεί μείζον ζήτημα της δημόσιας υγείας και μία σοβαρή πρόκληση που επηρεάζει κατά κύριο λόγο τους ανθρώπους παραγωγικών ηλικιών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Αυτοκτονιών της ΚΛΙΜΑΚΑ, κατά την τελευταία δεκαετία καταγράφηκαν κατά μέσο όρο 250-300 αυτοκτονίες ετησίως σε παραγωγικές ηλικίες (35-65 ετών). Αυτές οι αυτοκτονίες αντιπροσωπεύουν περίπου τις μισές αυτοκτονίες του συνολικού αριθμού των σχετικών θανάτων που καταγράφονται στην χώρα μας κάθε χρόνο.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η αυτοκτονία αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες πρόωρης θνησιμότητας παγκοσμίως και ως εκ τούτου συνιστά σημαντικό παράγοντα της διαμόρφωσης του δημογραφικού χάρτη της χώρας, είναι απαραίτητο να δοθεί έμφαση στην συμπερίληψη του ζητήματος αυτού στον δημόσιο διάλογο καθώς και στον σχεδιασμό χάραξης πολιτικών για τη δημόσια υγεία.
Η διαφύλαξη της ψυχικής υγείας και ευεξίας του πληθυσμού και ειδικά των ατόμων των παραγωγικών ηλικιών ενός κράτους συνδέεται άρρηκτα με την δημιουργία ενός υγιούς κοινωνικού ιστού που στα θεμέλια του βρίσκονται οι ρίζες της οικογένεια. Το κράτος οφείλει να δώσει προτεραιότητα στην πρόληψη των αυτοκτονιών μέσω συντονισμένων στρατηγικών.
Η ανάπτυξη ενός Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας είναι ουσιαστική για την κατανόηση και την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος που χρονίζει στην χώρα μας.
