Η Αυτοκτονικότητα στους Ηλικιωμένους
Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Αυτοκτονιών του Κέντρου Πρόληψης της Αυτοκτονίας της ΚΛΙΜΑΚΑ, οι αυτοκτονίες των ηλικιωμένων (ηλικίες άνω των 65 ετών) αποτελούν περίπου το 30% του συνολικού αριθμού των αυτοκτονιών που έχουν καταγραφεί έως και σήμερα για το έτος 2023 στην χώρα μας. Πολλές φορές η αυτοκτονία στην τρίτη ηλικία νοείται λανθασμένα ως μία «ορθολογική» έκβαση της ανθρώπινης ζωής. Αυτό αποτελεί μία λανθασμένη αντίληψη καθώς δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Σε έρευνες που βασίζονται σε ψυχολογικές αυτοψίες η παρουσία ψυχιατρικής ασθένειας συνδέθηκε σε ποσοστό έως και 95% των ηλικιωμένων αυτοχείρων, με πιο συχνές τις συναισθηματικές διαταραχές από τις οποίες προεξάρχουσα ήταν η κατάθλιψη σε ποσοστό έως και 87%. Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας συχνά επιλέγουν μεθόδους με αυξημένη θνησιμότητα (όπως π.χ. ο αυτοπυροβολισμός) το οποίο υπογραμμίζει την παρουσία ισχυρότερης πρόθεσης για θάνατο. Η σχέση αυτή αντιπροσωπεύεται και στον παράγοντα του φύλου, σε παγκόσμιο επίπεδο, με τους άντρες να επιλέγουν περισσότερο θανατηφόρες μεθόδους. Επιπρόσθετα, η φυσιολογική δομική και λειτουργική έκπτωση του οργανισμού λόγω του γήρατος μειώνει τις πιθανότητες ανάκαμψης ή επιβίωσης μετά από μία απόπειρα αυτοκτονίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αυτοκτονίες ηλικιωμένων μπορεί να υποδηλώνουν στην πραγματικότητα την επιθυμία για ευθανασία, ενώ συχνά υπάρχουν περιστατικά όπου ηλικιωμένα άτομα που επικοινωνούν με τη 24ωρη Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία – 1018 εκφράζουν την επιθυμία αυτή ειδικότερα σε περιπτώσεις καταληκτικών νόσων. Είναι αναγκαίο να εφαρμοστεί άμεσα μία πολύπλευρη προσέγγιση του ζητήματος της πρόληψης της αυτοκτονίας στην συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού συνυφασμένων με τις διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας. Οι στρατηγικές αυτές είναι αναγκαίες τόσο για την προστασία του ευάλωτου πληθυσμού όσο και για την υπεράσπιση του δικαιώματός τους να ζουν μία ζωή με αξιοπρέπεια.
