Προσεγγίζοντας το ”ΕΑΝ” της Αυτοκτονίας
Μία νεαρή φοιτήτρια η οποία τερμάτισε την ζωή της δια απαγχονισμού στην Πάτρα αποτελεί – αν και φαινομενικά ένα νέο περιστατικό – στην πραγματικότητα μία επαναλαμβανόμενη τραγωδία και αναδεικνύει με τον πιο σκληρό τρόπο ,την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική πρόληψης της αυτοκτονίας στην χώρα μας και την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης γύρω από την προαγωγή της ψυχικής υγείας.
Χωρίς να είμαστε ακόμη σε θέση να γνωρίζουμε περισσότερες λεπτομέρειες για αυτό το τραγικό συμβάν θεωρούμε πως αυτό θα μπορούσε ιδανικά να είχε αποφευχθεί αν:
– Εάν υπήρξε διαθέσιμη ψυχολογική και ψυχιατρική υποστήριξη από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας
– Εάν υπήρξαν διαθέσιμες δομές ψυχικής υγείας απαλλαγμένες από τον φόβο του στίγματος και της κριτικής
– Εάν υπήρχε σαφής ενημέρωση και ευαισθητοποίηση γύρω από τα θέματα ψυχικής υγείας ώστε τόσο οι επαγγελματίες όσο και τα οικεία πρόσωπα να γνωρίζουν τα προειδοποιητικά σημεία μιας αυτοκτονικής κρίσης και των βημάτων υποστήριξης και πρόληψης των ευάλωτων ατόμων
– Εάν υπήρχε μια υπηρεσία επαναξιολόγησης των αυτοκαταστροφικών ατόμων από τις υπηρεσίες υγείας
– Εάν, ιδανικά το πανεπιστήμιο αποτελούσε ένα ασφαλές περιβάλλον όπου οι φοιτητές θα ένιωθαν ελεύθεροι να μοιραστούν τις δυσκολίες τους.
Θεωρούμε πως για να αποφευχθούν τέτοια τραγικά γεγονότα στο μέλλον, η πανεπιστημιακή κοινότητα πρέπει να λάβει συγκεκριμένα μέτρα, όπως η ενίσχυση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας στο πλαίσιο αυτών, η δημιουργία προγραμμάτων εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης για φοιτητές και προσωπικό, και η ενθάρρυνση της κοινότητας να υποστηρίζει ενεργά τα μέλη της που αντιμετωπίζουν ψυχικές προκλήσεις.
