Μια Αυτοκτονία και μια Απόπειρα Αυτοκτονίας στην Πάτρα – Πως θα μπορούσαν να έχουν προληφθεί
Η αυτοκτονία και μία απόπειρα αυτοκτονίας δύο φοιτητριών που έλαβαν χώρα εντός μίας εβδομάδας στην Πάτρα αναδεικνύουν εκ νέου την σαφή απουσία ουσιαστικών μέτρων πρόληψης της αυτοκτονίας καθώς και την δυσλειτουργία του συστήματος δημόσιας υγείας της χώρας μας. Καλούμαστε για μία ακόμη φορά να αναρωτηθούμε για τις αυτονόητες ευθύνες όλων των εμπλεκόμενων και επαναλάβουμε τα ίδια ερωτήματα, την ίδια στιγμή που ανθρώπινες ζωές χάνονται πρόωρα.
Από τα στοιχεία που έγιναν γνωστά, φαίνεται πως και οι δύο γυναίκες αντιμετώπιζαν ζητήματα ψυχικής υγείας. Η συχνή συσχέτιση των ψυχικών ασθενειών με την αυτοκτονία είναι καλά τεκμηριωμένη στην διεθνή επιστημονική κοινότητα ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά πως η μέση ηλικία έναρξης των περισσότερων ψυχικών διαταραχών είναι η εφηβεία και η πρώιμη ενήλικη ζωή. Γνωρίζουμε, ακόμη, ότι η προηγούμενη απόπειρα αυτοκτονίας αποτελεί τον ισχυρότερο παράγοντα μελλοντικού κινδύνου αυτοκτονίας κάτι που υποδεικνύει ότι παρά την έγκαιρη παρέμβαση της αστυνομίας σε σχετικές περιπτώσεις, το άτομο είναι ακόμη ευάλωτο στην αυτοκτονία εάν δεν λάβει έπειτα την κατάλληλη θεραπεία και υποστήριξη. Εκτός αυτού, είναι γνωστό πως πολλά ψυχικά νοσήματα είναι υποτροπιάζοντα, όπως πολλές ιατρικές ασθένειες, το οποίο συνεπάγεται επιπρόσθετα την αναγκαιότητα της λήψης υποτυπωδών μέτρων προστασίας. Η έγκαιρη παρέμβαση έχει πολλαπλά οφέλη στην διαφύλαξη της ψυχικής υγείας των νεαρών ατόμων τόσο σε παρόντα χρόνο όσο και μακροπρόθεσμα. Προς αυτήν την κατεύθυνση, τα περιβάλλοντα στα οποία συνήθως αυτά περνούν τον περισσότερο χρόνο τους, όπως τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, οφείλουν να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα υποστήριξης μέσω της συνεργασίας με επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Η αξιολόγηση του κινδύνου της αυτοκτονίας, η ενημέρωση του υποστηρικτικού δικτύου ή η ενημέρωση των αρμόδιων αρχών σε περιπτώσεις που αυτό είναι αναγκαίο, αποτελούν απλές και κρίσιμες παρεμβάσεις οι οποίες μπορούν να διασφαλίσουν την προστασία της ζωής τους. Η ΚΛΙΜΑΚΑ και το Κέντρο Πρόληψης της Αυτοκτονίας έχουν από καιρό αναδείξει την αναγκαιότητα εφαρμογής στρατηγικών πρόληψης της αυτοκτονίας χαμηλού κόστους στις πανεπιστημιακές κοινότητες και έχει αναπτύξει ένα διευρυμένο και σαφές πλαίσιο παρεμβάσεων συνυφασμένο με τις διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές της επιστημονικής κοινότητας το οποίο είχε προταθεί το προηγούμενο διάστημα στην 6η Υγειονομική Υπηρεσία η οποία είναι και αρμόδια για την συγκεκριμένη περιφέρεια όπου έλαβαν χώρα τα δύο περιστατικά. Η άμεση ανάληψη πρωτοβουλιών από τις υγειονομικές περιφέρειες της χώρας στο πεδίο πρόληψης της αυτοκτονίας είναι πλέον επιτακτική τόσο για την προστασία των ευάλωτων ατόμων όσο και για την αποτροπή μελλοντικών αντίστοιχων τραγικών γεγονότων. Είναι σημαντικό να τονιστεί πως οι ενέργειες αυτές δεν θα πρέπει να περιορίζονται σε θεωρητικές προτάσεις αλλά να υλοποιούνται με ουσιαστική δέσμευση και συνεχή εποπτεία για την αποτελεσματικότητά τους.
